معرفی و مشخصات:

درست مانند سال گذشته، امسال نیز شیائومی با تعداد زیادی از Redmi Notes وارد بازار شد و به نظر می رسد نسخه هایی برای بازارهای مختلف نیز وجود دارد. چهار مورد از آنها در

سراسر جهان در دسترس هستند – Redmi Note 12 Pro+، Note 12 Pro، Note 12 و Note 12 4G. به طور معمول وانیلی نوت مقرون به صرفه ترین در میان این دسته خواهد بود، اما

شیائومی با نسخه 4G نوت 12 یک قدم جلوتر رفت و قیمت را حتی بیشتر کاهش داد.

و ما معتقدیم که کاملا منطقی است. قابلیت‌های شبکه 5G ممکن است عالی و همه‌چیز باشد، اما برای اکثریت قریب به اتفاق کاربران ارزش اضافی کم و یا بدون ارزش دارد. از این

گذشته، پخش ویدیوها و موسیقی با کیفیت بالا و ارسال رسانه از طریق برنامه های پیام رسانی را می توان در شبکه 4G موجود انجام داد، که در حال حاضر در اکثر مناطق در سراسر

جهان بسیار سریع است، به خصوص در اروپا، جایی که تلفن با قیمت 200 یورو به فروش می رسد. بنابراین اگر به دنبال چیز ساده ای هستید که کار کند، نسخه 4G Redmi Note 12

مکان خوبی برای شروع تحقیقات شما است.

طراحی و ارگونومی:

شیائومی ردمی نوت 12 4G طراحی کمی متفاوت از برادر 5G خود دارد. در حالی که دومی دارای اشکال بیضی و پشتی خمیده است، اولی دارای سبک بلوکی تر با لبه های تیز و قاب

صاف است. در واقع، این دستگاه شبیه شیائومی 12 لایت سال گذشته است که زبان طراحی مشابهی داشت. حتی جزیره دوربین در پشت نیز مشابه است. و با وجود قیمت پایین، این

دستگاه دارای گواهی IP53 در برابر گرد و غبار و پاشش پاشیده است.

جدا از شیشه جلو، کل شاسی از پلاستیک ساخته شده است. پنل پشتی دارای روکش مات است (ما رنگ آبی یخی را برای بررسی داریم)، ​​به این راحتی اثر انگشت را به خود جذب

نمی کند و همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم، کاملاً صاف است. پوشش مات در لمس خوب است، اما کسی را فریب نمی دهد. شیشه نیست

قطعه دوربین دارای گوشه های گرد و لبه های تیز است و هر سه دوربین را به همراه فلاش LED در خود جای داده است. این واقعا ساده است، و آنقدرها هم به چشم نمی آید. با این

حال، هنگامی که گوشی روی یک سطح صاف قرار می گیرد، باعث تکان خوردن آن می شود.

کناره ها نیز صاف و از پلاستیک ساخته شده اند. جالب توجه است که جک صدا در سمت بالا و در کنار بلستر IR قرار گرفته است، در حالی که پایین محل اتصال USB-C و مشبک بلندگو

است. این باعث می شود سینی سیم کارت + microSD در سمت چپ و دکمه پاور که به عنوان حسگر اثرانگشت و دکمه تنظیم صدا در سمت راست عمل می کند، باقی بماند.

OLED روشن، 120 هرتز:

احتمالاً Redmi Note 12 4G و نسخه 5G از همان پنل AMOLED 6.57 اینچی با وضوح استاندارد 1080 x 2400 پیکسل بهره می برند. کلاک این پنل 120 هرتز است اما با هیچ یک از

استانداردهای ویدیوی HDR مطابقت ندارد و این اشکالی ندارد. این یک گوشی هوشمند ارزان قیمت است.

با این حال، با توجه به قیمت Redmi Note 12 4G، این پنل خود یک نوع تک‌شاخ است. با نمایشگری مانند آن، دستگاه از رده قیمتی خود بالاتر می رود و تنها تعداد انگشت شماری از

گزینه های OLED موجود در بازار موجود است. و هیچ‌کدام از آن‌ها 120 هرتز ندارند، بلکه روی 90 هرتز کلاک دارند.

نمایشگر در آزمایش ما نیز به خوبی عمل کرد. در حالت دستی، صفحه نمایش به اوج 474 نیت رسید، در حالی که حالت خودکار آن را به 744 نیت رساند که تقریباً درجه یک پرچمدار

است. بالاتر از 700 نیت، می توان با اطمینان گفت که استفاده از تلفن حتی در یک روز آفتابی روشن نیز آسان خواهد بود. روشنایی بیش از حد کافی است.

هیچ کنترل هوشمند نرخ تازه سازی وجود ندارد و شما فقط دو حالت ساده را دریافت می کنید – 60 هرتز و 120 هرتز. تقریباً تمام برنامه‌ها و منوهای سیستمی که امتحان کردیم، نرخ

تازه‌سازی کامل 120 هرتز را اشباع می‌کنند. با این حال، پخش ویدیوها از طریق برنامه بومی گالری یا باز کردن یک برنامه ویدیویی اختصاصی مانند YouTube، نرخ تازه‌سازی را تا 60 هرتز

کاهش می‌دهد.

عمر باتری:

این گوشی یک باتری 5000 میلی آمپر ساعتی دارد که این روزها تقریباً استاندارد است، به خصوص در این رده قیمتی. باتری بزرگ با یک اسنپدراگون 685 نه چندان درخواستی همراه

است، بنابراین انتظار می رود عمر باتری عالی باشد. Standby به اندازه کافی مناسب است، امتیاز زمان مکالمه بسیار خوب است و زمان پخش ویدیو واقعا چشمگیر است. این قطعا

یکی از بالاترین هایی است که دیده ایم.

با این حال، امتیاز مرور وب به طور شگفت‌آوری پایین‌تر از حد انتظار است، که امتیاز کلی استقامت را اندکی پایین می‌آورد. با این حال، نمره استقامت کلی 117 ساعت قابل احترام تر

است.

در مقایسه با برخی از جایگزین‌های مشابه قیمت، Redmi Note 12 4G عقب‌تر است. اگر عمر باتری اولویت اصلی شماست، گزینه های بهتری نسبت به 4G Note 12 وجود دارد.

سرعت شارژ:

Redmi Note 12 4G باتری خود را با استفاده از یک آجر شارژ 33 واتی پر می کند و زمان شارژ نسبتاً مناسبی را به دست می آورد. 30 دقیقه اول 55 درصد شارژ را به شما باز می

گرداند، در حالی که شارژ کردن 1 ساعت و 11 دقیقه طول می کشد. به نظر می رسد که هر دو امتیاز برای محدوده قیمتی بیش از اندازه کافی باشند زیرا تنها گزینه های گران تر از

Redmi Note 12 4G برتری دارند، یعنی Galaxy A23 5G سال گذشته و رده بالاتر Redmi Note 12 Pro.

جدیدترین اندروید 13 با MIUI 14:

برخلاف نسخه 5G، نسخه 4G جدیدترین اندروید 13 را زیر MIUI 14 اختصاصی اجرا می کند. با این حال، از نظر ویژگی، تفاوتی بین Redmi Note 12 4G و بقیه برادرانش که اندروید 12

دارند، وجود ندارد. در مقایسه با نسخه قبلی 13. تغییرات بیشتر در زیر کاپوت و با هدف بهبود عملکرد و کارایی است.

ظاهراً MIUI 14 تقریباً از ابتدا ساخته شده است زیرا مهندسان معماری اصلی رام MIUI را در سطح کرنل اندروید بازسازی کرده‌اند. این شامل CPU جدید، GPU و زمانبندی حافظه، اندازه

سیستم عامل کوچکتر و کاهش مصرف حافظه به طور کلی است. در نتیجه، شیائومی ادعا می‌کند 60 درصد تجربه نرم‌تر و فرآیندهای بهینه‌تر شده است. فشرده سازی خودکار برای

برنامه هایی که به طور فعال استفاده نمی شوند نیز وجود دارد. با این حال، متأسفانه، اینها ویژگی هایی نیستند که بتوانیم به طور قابل اعتماد آزمایش و تأیید کنیم.

از نظر ویژگی، ما برخی از قابلیت‌های تبلیغاتی MIUI 14 را پیدا کردیم. پوشه‌های بزرگ‌شده جدید اینجا هستند و برنامه گالری علاوه بر ادغام لنز Google، به تشخیص متن بومی نیز

دست می‌یابد. پوشه های بزرگ جدید در صفحه اصلی نیز در دسترس هستند.

دوربین اصلی 50 مگاپیکسلی :

نسخه 4G Redmi Note 12 دارای تنظیمات دوربین کمی متفاوت است که از نظر تئوری بهتر از همتای 5G است. دوربین اصلی از یک سنسور 50 مگاپیکسلی 1/2.76 اینچی 0.64

میکرومتری همراه با دیافراگم عریض f/1.8 استفاده می‌کند.

دو دوربین دیگر مظنونین معمولی هستند – دوربین 8 مگاپیکسلی f/2.2، 1/4.0 اینچ اولترا عریض 1.12 میکرومتر با میدان دید تبلیغاتی 120 درجه و دوربین 2 مگاپیکسلی f/2.4 برای

عکاسی ماکرو.

و در مورد سلفی، این گوشی با دوربین 13 مگاپیکسلی، f/2.5، 1/3.0 اینچی کار می‌کند.

منوهای دوربین:

برنامه دوربین یک پیاده سازی نسبتاً ساده است، اگرچه ویژگی های خود را دارد. اول، عملیات اصلی برای تغییر حالت‌ها با استفاده از سایدوایپ‌ها کار می‌کند، و همچنین می‌توانید روی

حالت‌هایی که می‌بینید ضربه بزنید تا مستقیماً به آن‌ها بروید.

سوایپ های بالا و پایین برای جابجایی بین دوربین های جلو و عقب کار نمی کند. فقط کلید کنار شاتر این کار را انجام می دهد.

می‌توانید با رفتن به تب More و رفتن به دکمه ویرایش، حالت‌ها را در rolodex اصلی اضافه، حذف و تنظیم مجدد کنید و همچنین می‌توانید از منوی تنظیمات به آن دسترسی داشته

باشید. حالت‌های استفاده نشده همچنان در آن برگه More خواهند بود، اما می‌توانید به یک صفحه بیرون‌کش (کمتر بصری) بروید که از یک خط در کنار شاتر فراخوانی می‌شود.

منوی همبرگر در انتهای آن جایی است که گزینه‌های اضافی از جمله حالت ماکرو را خواهید یافت، که ظاهراً هنوز سزاوار جایگاهی در چرخ فلک اصلی با حالت‌ها نیست. در کنار آن منوی

همبرگر، یک سوئیچ حالت فلاش، یک سوئیچ HDR، یک کلید هوش مصنوعی و یک میانبر برای لنز گوگل دارید. ما متوجه شدیم که کلید HDR همیشه پس از بستن برنامه دوربین

خاموش می شود. بنابراین از آن آگاه باشید و همیشه بررسی کنید که آیا سوئیچ HDR روشن است یا خیر. توصیه می کنیم آن را روشن نگه دارید، حتی اگر نرم افزار به ندرت حالت HDR

را انتخاب کند.